He loved Big Brother

De slotzin van Orwell’s 1984 is weer actueel. Als ik denk aan Donald Trump, dan vermoed ik zoiets als zijn doel. Zijn persdienst ontpopt zich als een Ministry of Truth, waar ene Spicer dingt naar de bijnaam Joseph (Goebbels).

Natuurlijk is er nepnieuws, soms als blooper (de NOS op verkeerde been gezet door het LAKS) en soms als beleid (voor Hart van Nederland is een winkeldiefstal eerder nieuws dan de ontmanteling van Obamacare).

We gaan van alles meemaken met de 45e president van de Verenigde Staten. Hij kiest in zijn eerste dagen de media als tegenstander, maar is vooralsnog geen vriend met de Russen. Hij maakt de JSF goedkoper voor ons, maar dwingt ons straks wel er veel meer van te kopen omdat hij minder bijdraagt aan de NAVO.

Voorlopig zie ik nog geen reden om te verwachten dat Trump over 4 jaar oneerlijke verkiezingen gaat houden, wat ik bijvoorbeeld wel van Tayip Erdogan vermoed. Het citaat van Mugabe (Volkskrant 23-1-2017) dat je verkiezingen die je zelf organiseert nooit hoeft te verliezen, gaat me voor de VS nu nog te ver.

Ik kijk wat somber vooruit, maar dat kan veranderen als mijn liefde voor Big Brother gaat groeien. Straks begroet premier Wilders president Le Pen of Bundeskanzler Petri en weet ik niet meer wat te geloven… Orwell wist de uitkomst.